Getuigenis Bea
Ik ben een vrouw van 75, gelukkig getrouwd met William en moeder van 3 kinderen. Ik leef intussen al bijna 35 jaar met MS. Toen ik de diagnose kreeg, hadden zowel mijn man als ik het professioneel erg druk.
Hoe MS begon
Naast de zorg voor onze kinderen baatte ik een feestzaal uit en tijdens het weekend verzorgde mijn man samen met mij de feesten.
Aanvankelijk wisten wij niet wat MS precies was en waaraan we ons moesten verwachten. Gelukkig kregen we veel steun van onze huisarts, die ons op een heldere en verstaanbare manier inleidde in de wereld van MS. Het werd me snel duidelijk dat de ziekte niet alleen mijn leven maar dat van mijn hele gezin zou beïnvloeden.
Onze kinderen hebben we niet onmiddellijk op de hoogte gebracht. Maar na een tijdje kon ik mijn ziekte niet meer wegsteken: ik moest stoppen met weekendwerk. Ik stapte minder goed en kon mijn werk in de feestzaal eigenlijk niet meer aan.
Omgaan met MS
Ik heb er nooit een geheim van gemaakt dat ik ongeneeslijk ziek ben. De moed laten zakken wou ik helemaal niet. En dus zochten we naar oplossingen: een wandeling en zelfs shopping met mijn dochter gebeurt voortaan met een rolwagen. We doen beroep op gezinshulp en verbouwden ons huis.
We installeerden een aangepaste slaap- en badkamer op het gelijkvloers met inloopdouche en handgrepen. Zo kon ik tenminste mijzelf verzorgen.
Maar de laatste jaren gaat het eerder bergaf: ik maakte een ernstige val mee, lijd aan krachtsvermindering in armen en benen, heb last van evenwichtsstoornissen en veel blaas- en darmproblemen. Twee jaar geleden kreeg ik een nieuwe opstoot.
Onze kinderen beseffen meer dan ooit het belang van een goede gezondheid in het leven, net als steun en hulp aan diegenen die een gezond leven niet meekrijgen.
Leven met MS geeft je vele levenslessen:
- Denk vooral aan wat je nog wel kan en tracht het mogelijk te realiseren.
- Denk aan vandaag en niet aan de problemen van morgen.
- Deel je bezorgdheden en pijn met je gezin, man, kinderen, familieleden, vrienden en verzorgers.
- Durf hulp vragen en aanvaarden.
- Wees dankbaar en blij voor hetgeen je kan meebeleven en betekenen voor anderen.