Bij de meeste personen met NMOSD is er sprake van een ziekteverloop met opflakkeringen. Tussen de aanvallen kunnen maanden, jaren of soms zelfs tientallen jaren zitten. Herstel na een aanval is moeilijk en kan lang duren. Bovendien houden mensen met NMOSD vaak restverschijnselen over, zeker na de eerste aanval voordat de diagnose gesteld wordt. Een snelle behandeling van aanvallen is dan ook noodzakelijk om schade te beperken en de kans op herstel te vergroten.
De kans op herval bij NMOSD is groot als er geen behandeling wordt gestart: gemiddeld genomen 50% binnen het jaar en 90% binnen de vijf jaar.
Wat is een opflakkering?
We spreken van een ‘opflakkering’* als er een auto-immuunaanval plaatsvindt en er een nieuw letsel veroorzaakt wordt. Die letsels leiden zo goed als altijd tot symptomen. Doorheen de tijd kan de schade door aanvallen zich opstapelen, waardoor symptomen zich meer zullen uiten.
*Termen die je ook vaak leest zijn 'opstoot’, ‘aanval’ of 'exacerbatie'.